Recenzja "Sagi o wiedźminie" Andrzeja Sapkowskiego
Do lektury zbiorów opowiadań, jak i pięcioksięgu wiedźmińskiego, przystąpiłem po zakończeniu bardzo dobrych gier komputerowych, opartych na tych książkach. Ze względu na moje zainteresowanie gatunkiem fantasy oraz wrażenia, jakie wywarła na mnie komputerowa adaptacja, uznałem cały cykl o wiedźminie za pozycję, która jak nic innego warta jest przeczytania.
W skład sagi wiedźmińskiej wchodzą dwa zbiory opowiadań: "Ostatnie życzenie" i "Miecz przeznaczenia" oraz pięć tomów powieści: "Krew elfów", "Czas pogardy", "Chrzest ognia", "Wieża jaskółki" i "Pani jeziora". Autorem tych wszystkich utworów jest Andrzej Sapkowski - jeden z czołowych, po Stanisławie Lemie, twórców fantastyki w Polsce.
Akcja wszystkich utworów o wiedźminie rozgrywa się w wykreowanym przez autora świecie quasi - średniowiecznym, w którym motywy fantastyczne przeplatają się z problemami zaczerpniętymi ze świata rzeczywistego.
Kontynent, na którym mają miejsce przygody wiedźmina, targany jest przez liczne wojny i konflikty polityczne pomiędzy Królestwami Północy a zaborczym Cesarstwem Nilfgaardu. Ich źródłami w głównej mierze są chciwość , głupota czy też osobiste interesy poszczególnych polityków i możnych. Ci najbardziej okrutni i bezwzględni, aby osiągnąć swe cele, często posuwają się do zdrad, intryg czy perfidnych knowań i kolaboracji.
W ludzkich miastach i osiedlach przedstawiciele ras takich jak elfy czy krasnoludy mieszkają w specjalnych gettach i dzielnicach. Ludzie w większej mierze pałają nienawiścią do przedstawicieli tych nacji, nie tolerują ich i często urządzają na nich rasistowskie pogromy.
Głównym bohaterem sagi jest wiedźmin Geralt z Rivii - wojownik profesjonalista, zajmujący się odpłatnym zwalczaniem wszelkiej maści bestii, nękających rodzaj ludzki. Profesja wiedźmina nie cieszy się jednak dobrą opinią i szacunkiem wśród wielu ludzi, przez co Geralt często spotyka się z niezrozumieniem i ostracyzmem.
Geraltowi, podczas licznych podróży, towarzyszy jego najlepszy przyjaciel - trubadur Jaskier. Razem przeżywają wiele przygód , zarówno radosnych jak i niebezpiecznych. Z biegiem czasu do ich kompanii dołączają się nowe osobistości, każda z własną historią, przeżyciami, poglądami i sposobem na życie. Wiedźmin zakochuje się też w pewnej kobiecie - czarodziejce Yennefer. Miłość, jaka łączy tych dwoje, jest niezwykle burzliwa, przez co często rozstają się, aby potem ponownie się połączyć.
Życie Geralta z Rivii zmienia się całkowicie, gdy los stawia na jego drodze dziewczynkę Ciri - obdarzoną magicznym talentem. Pomiędzy obiema postaciami rodzi się niesamowita więź przeznaczenia. Wiedźmin staje się dla Ciri przybranym ojcem i mentorem. Razem z Yennefer troszczy się o dziewczynkę i robi wszystko, co w jego mocy, aby ustrzec ją przed zagrożeniami. Niestety, nie wszystko idzie po ich myśli... Gdy Cirillla dorasta, szybko staje się obiektem poszukiwań różnych zbirów, magów - degeneratów czy też wywiadów różnych państw. Wszyscy chcą posiąść jej moc dla własnych interesów. Geralt wyrusza w pełną niebezpieczeństw wyprawę, aby ratować swą podopieczną.
Saga o wiedźminie jest dziełem które wywarło na mnie ogromne wrażenie. Zawarta w niej problematyka związana m.in. z przyjaźnią, miłością czy pojęciami dobra i zła nakłania do przemyśleń. Znakomita i fenomenalna narracja, z której słynie Sapkowski, świetne dialogi oraz wiarygodne i barwne opisy scen bitewnych, jak również miłosnych czy obyczajowych potrafią przejąć władze nad wyobraźnią czytelnika na długie godziny. Te czynniki wraz z rozbudowanymi i ciekawymi wątkami, oryginalnymi postaciami i swobodnym humorem, sprawiają, że całą sagę czyta się wspaniale.
Polecam ją wszystkim czytelnikom, którzy poza dynamiczną, wartką akcją i wciągającą fabułą, szukają w książce źródła do rozważań i refleksji.
Łukasz
Napisane przez MS
dnia 14.11.2017 13:16 ·
0 komentarzy ·
2905 czytań ·